De Nederlandse duinen herbergen nog steeds veel soorten, zowel planten, insecten als vogels. Maar net als elders staat deze diversiteit onder druk. Oorspronkelijk waren de duinen een zeer divers landschap, waarin zand en korte, soortenrijke vegetatie afgewisseld werden door struweel en wat hoger gras. Door verzuring, vermesting en afname van het konijn is het open duin vergrast geraakt, en is de soortenrijkdom afgenomen. Verdwenen zijn vogels van het open duin als tapuit en de veldleeuwerik, maar toegenomen is de boomleeuwerik. Ook bij vogels van meer struweelrijke duindelen zijn veranderingen opgetreden: verdwenen is het paapje, maar toegenomen de roodborsttapuit. Nachtegalen lijken stabiel te zijn. Hoe kan dit allemaal? Beheermaatregelen pakken vaak gunstig uit voor de vegetatie, maar ze resulteren niet altijd in terugkomst of toename van bepaalde vogels of vlinders. Blijkbaar spelen andere factoren een rol, maar welke? Door vergelijkende ecologische studie aan een aantal zangvogels probeer ik het ecosysteem van de droge duinen te doorgronden.
