Jonge koekoeken wordt een onstilbare honger toegedicht, waardoor gastouders veel meer voedsel moeten aanslepen dan bij een broedsel van hun eigen jongen -zo gaat het verhaal. Maar is dat wel waar? In een net uitgekomen artikel in Ardea laat ik zien dat een jonge ‘graspieperkoekoek’ niet meer, maar juist minder vaak wordt gevoerd dan een broedsel graspiepers! En toch wordt hij zwaarder: hoe kan dat?
